Τρίτη 29 Απριλίου 2014
Υπάρχει λόγος (*) : να βγάλουμε πολλούς συνέδρους στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ..
Πόσες μα πόσες φορές σε
διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων ή σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις δεν έχουμε
ρωτήσει ή εγκαλέσει μέλη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για τη σχέση τους με τις υπόλοιπες ΔΑΠ
και την ΟΝΝΕΔ, τη νεολαία της Νέας Δημοκρατίας. Η απάντηση που λαμβάνουμε όλες
τις φορές είναι λίγο πολύ γνωστή: «εδώ είναι ΔΑΠ Πολιτικών Μηχανικών, όχι ΔΑΠ
ΠΑΠΕΙ» ή «Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ είναι ανεξάρτητη από την ΟΝΝΕΔ δεν έχει καμία σχέση άρα δε
φταίει για τα δεινά που προκαλεί η πολιτική της ΝΔ» ή «Η ΔΑΠ δεν έχει κόμματα
από πίσω της σαν τους υπόλοιπους». Επιπλέον σε μια πρόσφατη καμπάνια της ΔΑΠ
φιγουράρει το σύνθημα «Οι σύλλογοι πέρα από τα κόμματα».Μάλιστα…
Ανατρέχοντας λοιπόν κανείς στο
site της ΟΝΝΕΔ, της νεολαίας της ΝΔ, βρίσκει τον εξής ενδιαφέροντα και
μακροσκελή μαθηματικό τύπο που φαίνεται στη μέση περίπου της κάτωθι
φωτογραφίας:
Μάλιστα και πάλι… Τι μας πληροφορεί εδώ η ΟΝΝΕΔ μέσω του κανονισμού του συνεδρίου της; Ότι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ συμμετέχει στο συνέδριό της; Ότι για το συνέδριο της ΟΝΝΕΔ λαμβάνονται υπόψη τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών; Μα αφού δεν είναι ανεξάρτητη; Ή μήπως όχι;
Με λίγα λόγια νομίζουμε πως ο
παραπάνω τύπος (μήκους κοντά 2 ολόκληρων σειρών) μας λέει τα εξής:
1. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ όχι μόνο δεν είναι ανεξάρτητη, αλλά είναι η οργάνωση
σπουδάζουσας της ΟΝΝΕΔ.
Δηλαδή όλες οι αιτιάσεις των
συναδέλφων ΔΑΠιτών περί ανεξαρτησίας τους από την ΟΝΝΕΔ, περί διαφοροποίησής
τους από την πολιτική της ΝΔ και στήριξης άλλων κομμάτων είναι όλα απλά ψέματα
στο βωμό της εξαπάτησης του φοιτητικού σώματος και της προβολής ενός προφίλ πιο
αρεστού στους φοιτητικούς συλλόγους. Θα ψήφιζαν άραγε τόσοι πολλοί φοιτητές μία
παράταξη που όλα τα μέλη της θα παραδέχονταν δημόσια ότι είναι στο ίδιο κόμμα
με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, τον Άδωνη Γεωργιάδη, τον Μάκη Βορίδη, το
«δημοκράτη» Τάκη Μπαλτάκο;
2. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ συνδέει με άμεσο τρόπο τα αποτελέσματα των φοιτητικών
εκλογών και τον αριθμό των μελών του ψηφοδελτίου της με εσωτερικές διαδικασίες
της ΟΝΝΕΔ
Όσο δυσνόητος κι αν αποδεικνύεται ο αλγόριθμος της ΟΝΝΕΔ μπορούμε να καταλήξουμε στο εξής συμπέρασμα: Όσες περισσότεροι ψήφοι στις φοιτητικές εκλογές για κάποια ΔΑΠ, τόσοι περισσότεροι σύνεδροι για τη ΔΑΠ αυτή στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ. Όσα περισσότερα μέλη της ΔΑΠ (δηλαδή ονόματα στο ψηφοδέλτιο), το ίδιο. Άρα το απολίτικο και πολλές φορές ανήθικο κυνήγι ψήφων των ΔΑΠιτών, πέρα από τις περισσότερες έδρες στα Διοικητικά Συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων, με ότι κι αν αυτό γνωρίζουμε ότι συνεπάγεται, διεξάγεται και για έναν ακόμα λόγο: την κατανομή ισχύος στο εσωτερικό της ΟΝΝΕΔ, άρα και κατ’ επέκταση της ΝΔ. Κάθε ΔΑΠίτης εκμεταλλεύεται τις φοιτητικές εκλογές ώστε να φτιάξει τον μεγαλύτερο δυνατό προσωπικό του «στρατό» για τις ενδεχόμενες εσωτερικές διαδικασίες της ΟΝΝΕΔ.
Με βάση τα παραπάνω μπορούμε εύκολα να εξάγουμε μια απλουστευμένη μορφή του παραπάνω τύπου:
Όσο δυσνόητος κι αν αποδεικνύεται ο αλγόριθμος της ΟΝΝΕΔ μπορούμε να καταλήξουμε στο εξής συμπέρασμα: Όσες περισσότεροι ψήφοι στις φοιτητικές εκλογές για κάποια ΔΑΠ, τόσοι περισσότεροι σύνεδροι για τη ΔΑΠ αυτή στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ. Όσα περισσότερα μέλη της ΔΑΠ (δηλαδή ονόματα στο ψηφοδέλτιο), το ίδιο. Άρα το απολίτικο και πολλές φορές ανήθικο κυνήγι ψήφων των ΔΑΠιτών, πέρα από τις περισσότερες έδρες στα Διοικητικά Συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων, με ότι κι αν αυτό γνωρίζουμε ότι συνεπάγεται, διεξάγεται και για έναν ακόμα λόγο: την κατανομή ισχύος στο εσωτερικό της ΟΝΝΕΔ, άρα και κατ’ επέκταση της ΝΔ. Κάθε ΔΑΠίτης εκμεταλλεύεται τις φοιτητικές εκλογές ώστε να φτιάξει τον μεγαλύτερο δυνατό προσωπικό του «στρατό» για τις ενδεχόμενες εσωτερικές διαδικασίες της ΟΝΝΕΔ.
Με βάση τα παραπάνω μπορούμε εύκολα να εξάγουμε μια απλουστευμένη μορφή του παραπάνω τύπου:
ΔΑΠΙΤΗΣ = ΟΝΝΕΔΙΤΗΣ =
ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ
Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να τονίσουμε τα εξής:
Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να τονίσουμε τα εξής:
Πρώτον: Δεν πέφτουμε από τα
σύννεφα με τις παραπάνω αποκαλύψεις. Η άμεση σχέση της ΔΑΠ με την ΟΝΝΕΔ και τη
ΝΔ φαίνεται από την πολιτική στάση της ΔΑΠ τα τελευταία χρόνια εντός των
συλλόγων: ενάντια στο κίνημα για τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16 και την ίδρυση
ιδιωτικών πανεπιστημίων, ενάντια στο κίνημα για την ανατροπή του ν.
Διαμαντοπούλου, ενάντια στους διοικητικούς που αγωνίζονταν για τη μη
απομάκρυνσή τους από τα ιδρύματα (με τη δήθεν ανεξάρτητη πρωτοβουλία ανοιχτές
σχολές που φιγουράρει στις επιτυχημένες δράσεις της ΟΝΝΕΔ στο site της), με
πολλές θέσεις στο «Παιδεία 2020» ίδιες με αυτές της ΝΔ, με την απαξίωση των
γενικών συνελεύσεων, με το στήσιμο πελατειακών δικτύων στις σχολές, με τη
διαρκή υπεράσπιση των κυβερνητικών πολιτικών και με εκείνο το κλασσικό πλέον
Δαπίτικο ύφος και ήθος που μας θυμίζει τους χειρότερους κυβερνητικούς
χαρτογιακάδες.
Δεύτερον: Πέρα από το αλγόριθμο
απόδειξης του γιατί ο κάθε Δαπίτης είναι και μέλος της νεολαίας της ΝΔ, υπάρχει
και ένα πιο βαθύ πολιτικό ζήτημα. Η αντιμετώπιση των φοιτητικών εκλογών, ενός
γενικά κεντρικού πολιτικού γεγονότος για την πανεπιστημιακή κοινότητα, ως τη
βάση για τη διαμόρφωση συσχετισμών στο εσωτερικό της κυβερνητικής παράταξης.
Την ίδια στιγμή που οι Δαπίτες μας καλούν να βγάλουμε τα κόμματα έξω από τις
εκλογές, οι ίδιοι κατανέμουν τις θέσεις της νεολαίας τους με βάσει τα ποσοστά.
Στην ουσία η άλλη όψη του προβλήματος είναι ότι πέρα από το γεγονός ότι οι
Δαπίτες της σχολής σου είναι όλοι στα τσικό της ΝΔ, όταν ψηφίζεις ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στην
ουσία ψηφίζεις για τους εσωτερικούς συσχετισμούς της ΟΝΝΕΔ. Αθώα κίνητρα.
Τελικά: Ενόψει και των φοιτητικών
εκλογών θα πρέπει να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα αποδοκιμασίας των πολιτικών
της κυβέρνησης που διαλύουν τη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Όλοι όσοι από εμάς
ονειρεύονται ένα άλλο Πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, όπου όλες οι
αποφάσεις θα λαμβάνονται δημοκρατικά με ισότιμη συμμετοχή των φοιτητών στη λήψη
τους, όσοι ονειρεύονται μια άλλη κοινωνία με αξιοπρεπή δουλειά για όλους μας δε
θα πρέπει σε καμία περίπτωση να στελεχώσουν ψηφοδέλτια ή να ψηφίσουν ΔΑΠ-ΝΔΦΚ,
την παράταξης που ταυτίζεται εξ ορισμού της με την πολιτική της κυβέρνησης
Σαμαρά, δηλαδή με την πολιτική ιδιωτικοποίησης και υποβάθμισης των
Πανεπιστημίων.
ΝΑ ΜΑΥΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΝΝΕΔ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΚΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΩΣ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ
ΝΑ ΜΑΥΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΝΝΕΔ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΚΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΩΣ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
ΥΓ : Επειδή είναι γνωστό ότι πέρα
από ΟΝΝΕΔίτες είστε και γνωστοί δημοκράτες, ούτε να σας περάσει από το μυαλό
ότι στις φετινές εκλογές θα συνεχίσετε τις παραδοσιακές σας πρακτικές είτε σε
συλλόγους που αποτελούν παραδοσιακά κυβερνητικά κάστρα, είτε σε άλλους που
νομίζετε ότι διεκδικείτε αυτοδυναμία. Ούτε να περνάει από το (ικανό μόνο για
εσωκομματικού τύπου αλγόριθμους) μυαλό σας η παραμικρή νόθευση οποιουδήποτε
αποτελέσματος με οποιονδήποτε τρόπο.
(*) από την προεκλογική
διαφήμιση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ
Δευτέρα 14 Απριλίου 2014
Ανακοίνωση Αρ.Εν. για την πρόταση της ΟΝΝΕΔ για πανεπιστημιακή αστυνομία
H
ανακοίνωση της ΟΝΝΕΔ που προτείνει την
δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας
έπειτα από το περιστατικό βίας στο
ΠΑ.ΜΑΚ. κάθε άλλο παρά κεραυνός εν αιθρία
ήταν για εμάς. Είναι σύνηθες η νεολαία
της κυβέρνησης αλλά και η φοιτητική της
παράταξη να επιλέγουν να αναφέρονται
στο πανεπιστήμιο μόνο για ζητήματα
ασφάλειας, όπως έχουν κάνει και στο
παρελθόν εισηγούμενοι την κατάργηση
του πανεπιστημιακού ασύλου, αποτελώντας
τον εκφωνητή της αυταρχικής μνημονιακής
πολιτικής μέσα στα πανεπιστήμια. Την
ίδια ακριβώς στιγμή που η ΟΝΝΕΔ επιλέγει,
απολύτως σκόπιμα και συνειδητά, να
αναφερθεί σε ζητήματα τάξης και ασφάλειας,
παραλείπει για άλλη μια φορά να μιλήσει
για την
επίθεση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια
στο δημόσιο πανεπιστήμιο
μέσα από τον νόμο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου,
το σχέδιο Αθηνά, τις απολύσεις των
διοικητικών υπαλλήλων σε ΕΚΠΑ και ΕΜΠ,
την διαρκή
υποβάθμιση του πανεπιστημίου,
την υποστελέχωσή
του
και τη συρρίκνωση
της κρατικής χρηματοδότησης
(-60% τα τελευταία 3 χρόνια).
Δυστυχώς
για την ΟΝΝΕΔ όλοι κρίνονται για αυτά
που λένε αλλά και για όσα παραλείπουν.
Η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας μέσα
στα πανεπιστήμια, η ΔΑΠ, έχει
επιλέξει επανειλημμένα να σιωπήσει
μπροστά στην επίθεση στην τριτοβάθμια
εκπαίδευση αποδεικνύοντας με τον
καλύτερο τρόπο τον ρόλο που επιτελεί
καθημερινά στις σχολές:
αποτελεί τον συμπυκνωτή της μνημονιακής
επίθεσης μέσα στα πανεπιστήμια στηρίζοντας
σιωπηλά την εφαρμογή της εκπαιδευτικής
μεταρρύθμισης. Η
ΔΑΠ πρώτα συμφωνεί με την κατάργηση
του πανεπιστημιακού ασύλου,
έπειτα δημιουργεί καμπάνιες για το
πανεπιστήμιο της αγοράς που ονειρεύεται
μέσα από το «Παιδεία
2020»
και ανησυχεί για το μέλλον των σπουδών
μας και των μαθημάτων μας την περίοδο
της απεργίας των διοικητικών με το σάιτ
«Ανοίξτε
τις σχολές». Τελευταίο
δημιούργημα είναι η καμπάνια
«Σύλλογοι πέρα από τα κόμματα» όπου
η φοιτητική παράταξη της ΝΔ ευαγγελίζεται
ένα πανεπιστήμιο-κέντρο κατάρτισης με
αστυνόμευση στις σχολές την ίδια στιγμή
που πριν από λίγο καιρό απολύθηκαν
εκατοντάδες πανεπιστημιακοί φύλακες.
Όλα
αυτά σε συνάρτηση με την βασική της
σταθερά που είναι να υποβοηθά την
εφαρμογή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης,
που υλοποιεί η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ,
απονεκρώνοντας
τους φοιτητικούς συλλόγους και τις
συλλογικές διαδικασίες,
χρησιμοποιώντας όλες της τις δυνάμεις
προκειμένου να μην γίνονται γενικές
συνελεύσεις στα πανεπιστήμια διευκολύνοντας
την κυβέρνηση στο έργο διάλυσης του
δημόσιου δωρεάν πανεπιστημίου. Παράλληλα,
δεν είναι δυνατόν να ξεχάσουμε τις
πρακτικές που υιοθετεί μέχρι τώρα η ΔΑΠ
για να διατηρεί την κυριαρχία της εντός
των σχολών με τους τραμπουκισμούς,
την νοθεία
στις φοιτητικές
εκλογές
και την κατά καιρούς εμφάνιση
μπράβων
μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους για
να εκφοβίσουν και να καταστείλουν τις
διεκδικήσεις των φοιτητών.
Για
εμάς η αστυνομία και οι μηχανισμοί
καταστολής δεν έχουν καμία θέση στα
Πανεπιστημιακά ιδρύματα. Τα περιστατικά
βίας οφείλουν να συζητιούνται και να
λύνονται μέσα και από ολόκληρη την
πανεπιστημιακή κοινότητα. Είμαστε
άλλωστε κατ’ εξακολούθηση μάρτυρες
των υπηρεσιών της ΕΛ.ΑΣ. στην δημοκρατία,
με το ξύλο και την καταστολή να αποτελούν
την μοναδική απάντηση σε κάθε μορφής
αντίστασης. Εξ’ άλλου τα σώματα ασφαλείας
έχουν ήδη πολύ βαρύ πρόγραμμα στα
στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα υπουργεία
δέρνοντας καθαρίστριες κι έξω απ’ τα
σχολεία στοχοποιώντας μαθητές και
δασκάλους. Τί νόημα έχει λοιπόν να φυλάνε
τις «μειοψηφίες» που τολμάνε να κολλάνε
μέχρι και αυτοκόλλητα στις πόρτες
υπουργών;
Σε
μία περίοδο που όλα τα Πανεπιστήμια
είναι μια αντανάκλαση της μνημονιακής
ερήμου που επικρατεί στην κοινωνία, με
ιδρύματα να συζητούν σοβαρά την αναστολή
της λειτουργίας τους λόγω υποχρηματοδότησης
κι έλλειψης προσωπικού, όταν όλοι οι
πανεπιστημιακοί φύλακες έχουν απολυθεί,
η ΟΝΝΕΔ αποδεικνύει πως η φαυλότητα δεν
έχει πάτο, βρίσκοντας την ευκαιρία να
επικαιροποιήσει τις απόψεις της πάνω
στο γνωστό δόγμα «τάξη και ασφάλεια»
μέσα στα ιδρύματα. Ο στόχος της διττός.
Αφενός να κατασταλούν και οι τελευταίοι
θύλακες δημοκρατίας και αντίστασης του
φοιτητικού κινήματος στη λαίλαπα των
μνημονίων, αφετέρου
να προχωρήσει η αυταρχικοποίηση μέσα
στη σχολές που είναι βασικός όρος για
την νέα συνθήκη ομαλότητας και σιωπής
που θέλουν να δημιουργήσουν.
Εμείς
από την μεριά μας θα συνεχίσουμε να
δημιουργούμε χώρους δημοκρατίας και
ελεύθερης έκφρασης, αντιλαμβανόμενοι
την ανάγκη το πανεπιστήμιο να είναι
ένας ζωντανός κοινωνικός χώρος για τους
φοιτητές και τις φοιτήτριες και να
αντιστεκόμαστε στη βία και την καταστολή
που δέχονται όσοι-ες πλήττονται και
αγωνίζονται. Τους αγώνες μας ενάντια
σε ό,τι καταστρέφει τις ζωές μας θα
πρέπει να τους εμβαθύνουμε δημοκρατικά
και να τους αναβαθμίσουμε μέσω της
αλληλεγγύης προκειμένου να είναι
νικηφόροι. Μπορούμε να ορίσουμε θετικά
την καθημερινότητά μας, μπορούμε να
ζήσουμε αλλιώς!
Τρίτη 8 Απριλίου 2014
Πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Αντιφασιστικής Συνάντησης - 11, 12 & 13 Απριλίου 2014 - Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας
ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΧΩΡΙΣ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕΞΙΣΜΟ
ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Εβδομήντα χρόνια μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την ήττα του φασισμού, η Ευρώπη δοκιμάζεται από την άνοδο της ρατσιστικής και της ναζιστικής Ακροδεξιάς.
Όμως οι ρατσιστές και οι νεοναζί έχουν αντίπαλο: το μαζικό και πολύμορφο κίνημα το οποίο στους δρόμους όλης της Ευρώπης αγωνίζεται, όχι μόνο κατά της φασιστικής τρομοκρατίας, αλλά και όλων εκείνων που τη συντηρούν και την προστατεύουν: των αντιλαϊκών πολιτικών, της αστυνομικής ασυδοσίας, του νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού και του συστήματος που την επιβάλλει.
Στις 11, 12 και 13 Απρίλη οι αντιστάσεις συναντιούνται στην Αθήνα σε ένα κλίμα γιορτινής ατμόσφαιρας, με πολιτικές εκδηλώσεις, συναυλίες και συζητήσεις με αντιφασιστικές συλλογικότητες, δικτυώσεις και συνελεύσεις από την Ευρώπη. Συζητάμε, ανταλλάζουμε εμπειρίες και οργανώνουμε τη δράση μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δίνουμε ένα ηχηρό μήνυμα συντονισμένου αγώνα εναντίον του φασισμού, του ρατσισμού και του σεξισμού.
Το τριήμερο αποτελεί την κορύφωση του μήνα αντιφασιστικής δράσης (21 Μάρτη – 21 Απρίλη), στη διάρκεια του οποίου πραγματοποιούνται παρεμβάσεις και εκδηλώσεις σε γειτονιές, κοινωνικούς χώρους και σχολεία σε όλη την Ελλάδα.
Αντιφασιστικός συντονισμός επιτροπών-συλλογικοτήτων-πρωτοβουλιών Αθήνας-Πειραιά
Επικοινωνία: antifasistikos.syntonismos@gmail.com,
Τηλ.: 6976436302 – 210 3813928 – 210 3306286
Πρόγραμμα Τριημέρου
Παρασκευή 11 Απρίλη
18:00 μμ: Έναρξη συνέλευσης: «Το αντιφασιστικό κίνημα στην Ευρώπη: Εμπειρίες, προτάσεις για διεθνείς δράσεις και συντονισμό».
21:00 μμ: Προβολή της ταινίας «Φασισμός Α.Ε.» του Α. Χατζηστεφάνου. Παρουσίαση από την ομάδα Infowar
22:00 μμ: Συναυλία
• MC Yinka
• Πληγωμένες Σκιές (Μαθητικό hip hop)
• What the funk
• Road duck
• Mistah Rude (18120 – ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ)
• Tuxedo conspiracy
• Mutchatrela
Θεατρικές παραστάσεις
20:30 μμ: Ακτιβιστική Ομάδα Θεάτρου του Καταπιεσμένου
22:00 μμ: Ο άντρας είναι άντρας... κι εμείς γυναίκες της Άννας Παντζέλη
Σάββατο 12 Απρίλη
12:00 – 15:00 μμ: Εργαστήρια – Ζώνη Ι:
• Τέχνη και αντιφασιστικό κίνημα
• Ποδόσφαιρο: κόκκινη κάρτα στον φασισμό και το ρατσισμό
• Οι εξελίξεις και η κατάσταση στην Ουκρανία-Ενημέρωση από Ουκρανούς-ές αντιφασίστες και αντιφασίστριες
• Κράτος έκτακτης ανάγκης και η θεωρία των δύο άκρων
• Το σχολείο του αντιφασισμού: μαθητές και εκπαιδευτικοί ενάντια στον φασισμό
* Αυτοάμυνα ενάντια στη ρατσιστική και φασιστική βία (Σεμινάριο) - 11:00πμ
15:00 – 18:00 μμ: Εργαστήρια – Ζώνη ΙΙ:
• Εργαζόμενοι στα ΜΜΕ: παρουσίαση του παρατηρητηρίου κατά του ρατσισμού και του φασισμού στα ΜΜΕ
• Αντίσταση στο σεξισμό, την ομοφοβία και την τρανσφοβία
• Από την Ευρώπη-Φρούριο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης: αντίσταση, αυτοοργάνωση, Κοινοί αγώνες
• Το εργατικό κίνημα ενάντια στο φασισμό
• Πέρα από την Ευρώπη: η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και προτάσεις εξόδου από τον καπιταλισμό
18:00 μμ: Κεντρική εκδήλωση: Από την Γαλλία ως την Ουκρανία, από τη Νορβηγία ως την Ελλάδα: NO PASARAN
Oμιλητές: Alain Krivine - ιστορικό στέλεχος της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στη Γαλλία, Joe Higgins – Anti-austerity Alliance ISP MP, Tariq Ali συγγραφέας (βιντεοσκοπημένο μήνυμα)
Συντονίζει η Ελένη Ευστρατιάδη (Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας-Πειραιά)
Παρεμβάσεις: Ένωση Borotba (Ουκρανία), Πήτερ (Αντιφασίστας ακτιβιστής από Ρωσία), Walter Baier (Alter Summit), Mathias Benik (Attac Oυγγαρίας), Leo (AFA Paris)
Προβολές ταινιών
21:00 μμ: «Tungsten» (2011) του Γιώργου Γεωργόπουλου
Θεατρικές παραστάσεις
20:00 μμ: THE FIRST STOP από τους [nomaδes artcore] Πότε συνάντησες για πρώτη φορά τον φασισμό στην ζωή σου; Καλλιτέχνες, αναρωτιούνται και χαρτογραφούν μνήμες και εικόνες πολιτών ανά την Ελλάδα και όχι μόνο...
22:00 μμ: Το Μάτι και ο Φακός - Θεατρική ομάδα ΟΛΜΕ
21:00 μμ: Κεντρική Συναυλία
• Illegal Operation feat Alex K (Last Drive)
• Ludmila
• Απόστολος Ρίζος
• Λόλεκ
• FRoOTs SaLaD
• Pink Tank Project
• Radio Sol
• ΗΤΑ-ΒΗΤΑ
Κυριακή 13 Απρίλη
12:00 μμ: Συνέλευση: παρουσίαση αποτελεσμάτων από τα εργαστήρια, συμπεράσματα, καθορισμός κοινών διεθνών δράσεων
Παράλληλα δρώμενα:
Εκθέσεις σκίτσου
Αντιφασιστική έκθεση φωτογραφίας
Έκθεση για τους μετανάστες από την Art Resistance
Έκθεση φωτογραφίας από τον Μάριο Λώλο
Συλλογικές κουζίνες
Παιδότοπος
Διεθνείς συμμετοχές:
Έχουν δηλώσει συμμετοχή 28 συλλογικότητες από 20 χώρες της Ευρώπης
Σάββατο 5 Απριλίου 2014
Γενική Συνέλευση Τρίτη 08.04.14
Όλοι/όλες στην Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού
Συλλόγου Μηχανολόγων Μηχανικών, την Τρίτη 08.04.14, στις 12.30, στο αμφ.Α με θεματολογία:
- Πολυνομοσχέδιο, διατάξεις σχετικές με τα επαγγελματικά δικαιώματα του μηχανικού - περικοπή αποθεματικών Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε
- Υποβάθμιση πτυχίων μηχανικών - ισοτίμησή τους με αντίστοιχα ΤΕΙ - Κολεγίων - 3ετών σχολών (bachelor) εξωτερικού
- Γενική Απεργία 9 Απρίλη - συμμετοχή - κινητοποίηση
Τετάρτη 2 Απριλίου 2014
Λίγα λόγια για τις διαγραφές…
Μαρία: 26 χρονών,
φοιτήτρια Πολιτικού, χρωστάει 5 μαθήματα. Εργάζεται κάθε βράδυ σαν σερβιτόρα
από τα 21 της. Μπορεί να σου έχει σερβίρει και εσένα το ποτό σου, εκεί που
διασκεδάζεις. Για να πάει στο μάθημα κοιμάται 7 το πρωί και ξυπνάει στις
9.Θέλει να πάρει πτυχίο για να δουλέψει σε λογιστικό γραφείο, αλλά δεν μπορεί
να παρατήσει τη δουλειά της.
Άννα: 27
χρονών, φοιτήτρια Πολυτεχνείου, χρωστάει 7 μαθήματα. Εργάζεται σε τηλεφωνικό
κέντρο του ΟΤΕ για να ζει την οικογένεια της, στην πόλη της. Στέλνει κάθε μήνα
λεφτά στην αδερφή της που σπουδάζει σε άλλη πόλη. Μπορεί να την έχεις δει στη
σχολή να τρέχει από τη δουλειά να προλάβει το μάθημα.
Νίκος: 26
χρονών, φοιτητής Ιατρικής, χρωστάει 3 μαθήματα. Τα πρωινά δουλεύει σερβιτόρος
σε ταβέρνα. Πληρώνει την ιατρική θεραπεία της μητέρας του. Ζούσε στις εστίες,
αλλά επειδή ξεπέρασε το όριο φοίτησης τον έδιωξαν και τώρα κάνει δεύτερη
δουλειά 3 μέρες την εβδομάδα ντελιβεράς, για να βγάζει το νοίκι.
“Αιώνιοι” φοιτητές…
Ίσως έχεις
ακούσει για τους 180.000 “αιώνιους” φοιτητές που θα διαγραφούν από τα
ελληνικά Πανεπιστήμια μέχρι τον Ιούνη. Με τον νόμο Διαμαντοπούλου, όσοι
φοιτητές έχουν εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο πριν το 2006 και δεν καταφέρουν να
πάρουν πτυχίο στην εξεταστική του Ιουνίου, θα διαγραφούν από τα μητρώα των
ιδρυμάτων, ακόμα και αν χρωστάνε 1(!) μάθημα. Η κυβέρνηση υποστηρίζει πως το
συγκεκριμένο μέτρο, κινείται στην κατεύθυνση της εξυγίανσης του δημόσιου
Πανεπιστημίου και πως αυτοί που θα διαγραφούν από τα ιδρύματα, δεν είναι τίποτα
άλλο παρά τεμπέληδες “φραπεδοφόροι”, που είδαν τα φοιτητικά τους χρόνια σαν μία
ευκαιρία για πάρτυ, ύπνο, φοιτητικό συνδικαλισμό και άραγμα, μακριά από ευθύνες
και υποχρεώσεις. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Τι συμβαίνει ακριβώς;
Ο νόμος αυτός, ο οποίος είναι βαθιά άδικος και στέλνει σπίτι τους όλους τους φοιτητές που ξεπερνάνε το όριο σπουδών ν+2, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο δεν έχουν καταφέρει να πάρουν πτυχίο. Έτσι, δεν λαμβάνονται υπόψιν, ούτε οι εργαζόμενοι φοιτητές, ούτε όσοι έχουν οικογενειακά , ιατρικά ή άλλα σοβαρά προβλήματα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το διαχωρισμό των φοιτητών με βάση -κυρίως- την οικονομική τους κατάσταση. Όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να συνδυάζουν τη φοιτητική ζωή, με τις σπουδές και την κάλυψη των αναγκών τους, θα μπορούν να ολοκληρώνουν με ευκολία τις σπουδές τους. Οι υπόλοιποι, δηλαδή όσοι είναι θύματα της οικονομικής κρίσης και δεν τα βγάζουν πέρα, διαγράφονται από το Πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα δε χάνουν μόνο τη φοιτητική τους ταυτότητα, αλλά πολύ περισσότερο, χάνουν τη δυνατότητα να ζήσουν με αξιοπρέπεια και να ελπίζουν για το μέλλον.
Ο νόμος αυτός, ο οποίος είναι βαθιά άδικος και στέλνει σπίτι τους όλους τους φοιτητές που ξεπερνάνε το όριο σπουδών ν+2, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο δεν έχουν καταφέρει να πάρουν πτυχίο. Έτσι, δεν λαμβάνονται υπόψιν, ούτε οι εργαζόμενοι φοιτητές, ούτε όσοι έχουν οικογενειακά , ιατρικά ή άλλα σοβαρά προβλήματα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το διαχωρισμό των φοιτητών με βάση -κυρίως- την οικονομική τους κατάσταση. Όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να συνδυάζουν τη φοιτητική ζωή, με τις σπουδές και την κάλυψη των αναγκών τους, θα μπορούν να ολοκληρώνουν με ευκολία τις σπουδές τους. Οι υπόλοιποι, δηλαδή όσοι είναι θύματα της οικονομικής κρίσης και δεν τα βγάζουν πέρα, διαγράφονται από το Πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα δε χάνουν μόνο τη φοιτητική τους ταυτότητα, αλλά πολύ περισσότερο, χάνουν τη δυνατότητα να ζήσουν με αξιοπρέπεια και να ελπίζουν για το μέλλον.
Γιατί η κυβέρνηση λέει ΨΕΜΜΑΤΑ και η ΔΑΠ στέλνει την
μπάλα στην κερκίδα;
Η κυβέρνηση
και οι εκφραστές των Μνημονίων μέσα στους Συλλόγους (ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) υποστηρίζουν,
ότι με τη συγκεκριμένη κίνηση εξοικονομούνται χρήματα, τα οποία θα διατεθούν
για τη κάλυψη άλλων αναγκών των φοιτητών. Αυτό που δεν μας λένε, είναι ότι οι
συγκεκριμένοι φοιτητές, δεν κοστίζουν ΤΙΠΟΤΑ για το Πανεπιστήμιο, καθώς μετά το
πέρας του 10ου εξαμήνου, δε δικαιούνται ούτε Πάσο, ούτε σίτιση, ούτε στέγαση,
ούτε μεταφορές, ούτε συγγράμματα! Πόσα εκατομμύρια ευρώ κοστίζει αλήθεια, απλά
να παρακολουθείς και να έχεις τη δυνατότητα να δώσεις ένα μάθημα;
Ο διπλανός μας στο αμφιθέατρο είναι σύμμαχος και όχι
ανταγωνιστής!
Τη στιγμή
που η κυβέρνηση προσπαθεί να στρέψει όλες τις κοινωνικές ομάδες, τη μία
απέναντι στην άλλη, να απομονώσει τους φοιτητές από τη κοινωνία, να τους
αποτρέψει από τις συλλογικές διεκδικήσεις και να τους πετάξει στο περιθώριο,
στη φτώχεια και την ανεργία, είναι επιτέλους η ώρα να κάνουμε το απλό: Να δούμε
το συμφοιτητή μας όχι σαν ανταγωνιστή στη ζωή και την εργασία, αλλά σαν τον
άνθρωπο που μοιραζόμαστε όχι μόνο τα ίδια αμφιθέατρα, αλλά τις ίδιες ανάγκες
και όνειρα για ζωή με αξιοπρέπεια. Να δούμε ότι σε μερικά χρόνια, όχι τόσο μακριά
όσο μπορεί να φανταζόμαστε, μπορεί να είμαστε εμείς εκείνοι που θα βρισκόμαστε
στην ίδια θέση με όσους σήμερα διαγράφονται. Να δούμε ότι υπάρχει ένας
διαφορετικός δρόμος να ζούμε και να σκεφτόμαστε και αυτός δεν είναι άλλος από
τον δρόμο της αλληλεγγύης.
ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΗ/ΤΡΙΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΒΛΗΘΕI
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ & ΟΛΕΣ!
ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΗ/ΤΡΙΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΒΛΗΘΕI
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ & ΟΛΕΣ!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)